Mobilya tasarımcısı Reza Feiz ve televizyon yapımcısı Sheila Griffiths için daha büyük bir eve taşınmak, on yıldan fazla bir süredir kartlarda yer alıyordu. “Çocuklar büyüdükçe, arkadaşları büyüdükçe, enstrüman koleksiyonları büyüdükçe, biraz daha genişleyebileceğimiz bir yerimiz olduğunu fark ettik” diyor, el sanatları mobilya ve objeler konusunda uzmanlaşan Los Angeles merkezli Phase Design’ın kurucusu Feiz. Ancak çift, sadece herhangi bir yere taşınmak istemiyordu. Özellikle, yıllar boyunca bu veya şu evi gezmek için defalarca ziyaret ettikleri Studio City, Los Angeles’teki yeşilliklerle dolu Fryman Canyon’a gözlerini dikmişlerdi. Keşfedilmemiş durumu ve West Hollywood ve Beverly Hills’e yakınlığı, bu aile için ideal kılıyordu.
Tabii ki, piyasada çok az ev bulunduğundan, tüm kriterlerini karşılayan veya hiçbirini karşılamayan bir ev bulmak söylemekten daha kolay değildi. Bir tane geldiğinde hiçbirini karşılamıyordu. Ancak Feiz ve Griffiths buna pek aldırış etmedi. Gördükleri gibi, bu ev pırıltılı bir elmas gibiydi ve pastoral bir konuma o kadar aşık oldular ki, teklifi kabul edildiği takdirde iç tasarımı yenilemeyi taahhüt ettiler.
Çift sözlerine sadık kaldı. 1960’larda inşa edilmiş evin tapusunu imzalayalı henüz çok zaman geçmemişti ki Feiz bir tasarım panosu oluşturdu. Önceki evleri olan güzel bir orta yüzyıl çiftliğinin bunun için ilham kaynağı olduğunu belirtmek gerek, fakat çift şimdiki ihtiyaçlarını karşılayacak işlevsel müdahaleleri bol miktarda dahil etti. Tasarım dili eşit derecede pratik ve şiirdi, güçlü bir sadelik anlayışını benimseyerek, görsel olarak ilham verici ancak fazla kıymetli olmayan parçalar seçtiler. İran doğumlu tasarımcı olan Feiz şöyle diyor: “Wheaten terrier köpeğimiz Kassi, Gaetano Pesce’nin 50. yıl dönümü kutlama edisyonu Up Chair’ın en sevdiği oturma yeri olduğuna sadece iki dakikada karar verdi. İyi zevkine bir şey diyemezsiniz!” İç mimarlık için Hunter Fleetwood ve Mariapaz Fernandez ile, peyzaj uzmanı Paul Robbins ve bonsai sanatçısı Robert Pressler ile işbirliği yapan Feiz, kendi tasarımlarına da aynı önceliği verdi ve evi mevcut ve gelecek prototipleri için bir test alanına dönüştürdü. Bir lamba makyajı burada, özel bir edisyon tabure orada, medya odasında bir masa deneyi, henüz piyasaya sürülmemiş bir bank kapıda.
Geçmişle geleceği birleştirerek, tasarımcının iki on yıllık kariyerini yansıtan küçük anlar bir araya geldi. Feiz şöyle diyor: “Evimizin bir Phase showroomu olmasını istemedim, ancak işime güvenim yoksa onu kendim kullanmadığım sürece nasıl emin olabilirim?” Yine de bunu yaparken takdirli bir ölçüde hareket ederek, heykelvari nesneler arasında negatif alan bırakarak insanlara ve nesnelere nefes alabilecekleri bir alan yarattı. Ayrıca kokonu kasıtlı olarak hafif tuttu, zemini beyaz yıkanmış doğal meşe ile sakinleştirirken iç duvarları doğal kil ile dış duvarları düz sıva ile kapladı, dışarıdaki ile içerideki bölümün nerede bittiğini merak ettiren bir şekilde.
Feiz’e göre, mutfağın aile için favori bir mekan olduğunu ortaya koydu. “Biz bir ‘sheekamoo’ takımıyız” diye düşünüyor – Farsça “foodie” kelimesini kullanıyor – “bu yüzden her zaman adaya etrafında asılı bulursunuz bizi, Sabzi polo [baharatlı basmati pilavı] veya biraz tavada kızarmış somon veya safranlı süt ile espresso ile dolu kupalar.” Misafirleri olduğunda ise adadan yemek masasına geçiyorlar; Feiz, sekiz sandalyeli masanın hiçbir zaman yeterli olmadığını söylüyor. “Neyse ki evin her tarafına serpiştirilmiş bir dizi Phase düşük tabure prototipi var ve bu anlarda hepsi masanın etrafında yerlerini buluyor, böylece samimi bir yemek deneyimi için hepsi bir araya geliyor!”
Misafirler gittikten ve çocuklar uyku vaktini çağırdıktan sonra, Feiz ve Griffiths ailenin salonunda sessizliğin tadını çıkarmaktan hoşlanırlar, birkaç tur demleyerek. “Bu sessiz aralıklarda, on yıllık bekleyişe rağmen, yıldızlar sonunda aynı hizaya geldi” diyerek düşünüyor Feiz. “Şans eseri mi, kararlılığa mı, yoksa ikisinin biraz karışımına mı bağlı olarak, ev ve bahçeler hayal ettiğimiz gibi yerleşti, hayatımızın bu sonraki bölümüne hoş geldiniz demenin arka plandan gelen sığınağını oluşturdu.”
Mobilya tasarımcısı Reza Feiz ve televizyon yapımcısı Sheila Griffiths, büyük bir eve taşınma planlarını uzun süredir yapıyorlardı. Çocuklarının büyümesi ve enstrüman koleksiyonlarının artmasıyla daha geniş bir yere ihtiyaç duyduklarını fark ettiler. Los Angeles merkezli Phase Design’ın kurucusu olan Feiz, el sanatları mobilya ve objeler konusunda uzmanlaşmıştır. Çift, özellikle Studio City, Los Angeles’te bulunan yeşilliklerle dolu Fryman Canyon’a taşınmak istiyorlardı.
Ancak istedikleri kriterlere uygun bir ev bulmak zordu. Ancak çift buna aldırış etmedi ve pastoral bir konuma aşık oldukları için evi yenilemeyi taahhüt ettiler. Feiz, evin tapusunu alır almaz bir tasarım panosu oluşturdu. Eski evlerindeki orta yüzyıl çiftliğinden ilham aldılar ve işlevsel müdahaleler yaptılar. Tasarım dili pratik ve şiirsel bir yaklaşıma sahip oldu ve görsel olarak ilham verici ancak fazla değerli olmayan parçalar seçtiler. İç mimarlık için Hunter Fleetwood ve Mariapaz Fernandez ile çalıştılar ve evi kendi tasarımları için bir test alanına dönüştürdüler.
Feiz’e göre, mutfak aile için favori bir mekan oldu. Evdeki her yere serpiştirilmiş olan düşük tabureler sayesinde samimi bir yemek deneyimi yaşanabiliyor. Misafirler gittikten sonra ise aile salonlarında sessizliğin tadını çıkarıyorlar.
Feiz’e göre, ev ve bahçeler istedikleri gibi yerleşti ve hayatlarının bu yeni bölümüne hoş geldiniz demenin sığınağını oluşturdu.